ایران تحریمهای یکجانبه را از موانع اصلی برای ارائه کمکهای بشردوستانه میداند
تاریخ انتشار: ۱۶ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۵۰۷۲۹
زهرا ارشادی سفیر و معاون نمایندگی دائم جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل متحد در نیویورک تاکید کرد: تحریمها اگرچه توان کشورها را در مقابله با بلایای طبیعی کاهش میدهد، با این حال ایران با همکاری آژانسهای سازمان ملل متحد، کنفرانس بینالمللی مبارزه با طوفانهای شن و گرد و غبار را در سال ۲۰۲۳ برگزار خواهد کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی که در مجمع عمومی سازمان ملل و در نشست «تقویت هماهنگی کمکهای بشردوستانه و کمکهای بشردوستانه سازمان ملل متحد، از جمله کمکهای ویژه اقتصادی» سخنرانی میکرد. دیدگاههای کشورمان در این رابطه را تشریح و بیان کرد: جامعه بینالمللی همچنان با چالشهای نوظهور و در حال تحولی مواجه است.
وی افزود: با افزایش روزافزون مردمی که از اثرات بلایای طبیعی، درگیریهای مسلحانه و اشغال خارجی، همه گیری کرونا، تحریمهای یک جانبه و محاصره کشورها رنج میبرند، ظرفیت این کشورها برای رویارویی با این چالشها به میزان قابل توجهی کاهش یافته و در عین حال مانع از توسعه کشورهای آسیب دیده از فاجعه شده است. در منطقه غرب آسیا، وضعیت بشردوستانه در افغانستان، سوریه، فلسطین و یمن به طور مستقیم و غیرمستقیم به رنج عظیمی برای مردم این کشورها منجر شده است. علاوه بر این، در منطقه ما، هجوم گسترده افغانهای آواره به کشورهای همسایه نزدیک آن، از جمله ایران، این فاجعه را به شدت تشدید کرده است.
سفیر و معاون نمایندگی ایران نزد سازمان ملل افزود: ما قویاً بر این باوریم که پرداختن به علل ریشهای بحرانهای انسانی و وضعیتهای اضطراری و همچنین سرمایهگذاری بیشتر در زمینه پیشگیری، تنها راهحلهای پایدار برای این پدیده جهانی است. به نظر ما، تمام اصول و اهداف منشور ملل متحد، به ویژه احترام به حاکمیت و تمامیت ارضی کشورها، باید توسط همه کشورها و همچنین سازمانهای کمک بشردوستانه به شدت رعایت شود، در همین راستا، هرگونه بحران یا شرایط اضطراری بشردوستانه، بهویژه آنهایی که عمداً تحت یک برنامه سیاسی مشخص و پنهان ایجاد شدهاند، نباید منجر به مداخله خارجی نظامی، از جمله به بهانه مسئولیت حمایت شود.
ارشادی تصریح کرد: جمهوری اسلامی ایران بر اهمیت فعالیتهای کمکهای بشردوستانه، از جمله «سیستم پاسخ بشردوستانه سازمان ملل متحد» و ضرورت حفظ ماهیت صرفاً بشردوستانه آن تأکید میکند. نگرانیهای مشروع در مورد انحراف کمکهای بشردوستانه و همچنین فعالیتهای غیربشردوستانه تحت عنوان ارائه کمکهای بشردوستانه باید بصورت فوری با تحقیقات کامل و مستقل پاسخ داده شود.
وی افزود: ما بر این عقیده هستیم که مقابله پایدار با وضعیتهای بشردوستانه مستلزم بسیج منابع با اتخاذ رویکردهای تامین مالی پیش بینی شده در سیستم بودجه سازمان ملل است. در این راستا، کسانی که با مشارکت در مخاصمات یا تهیه تسلیحات پیشرفته در جنگها و اشغال طولانی کشورها نقش دارند، باید بار بیشتری را در تأمین مالی پاسخهای بشردوستانه سازمان ملل به دوش بکشند. این همچنین شامل کسانی میشود که به دلیل انتشار گازهای گلخانهای که منجر به تغییرات سریع آب و هوا و تشدید بلایا میشود، مسئولیت تاریخی دارند.
وی تصریح کرد: جمهوری اسلامی ایران تحریمهای یکجانبه را یکی از موانع اصلی بر سر راه تلاشهای بینالمللی جهت ارائه کمکهای بشردوستانه میداند و در عین حال همین تحریمها یکی از زمینههای اصلی ایجاد بحرانهای انسانی در سراسر جهان میباشد. ما به شدت اعمال تحریمهای یکجانبه توسط برخی از کشورها و استفاده از آنها به عنوان اهرم سیاسی در روابط دوجانبه را محکوم میکنیم.
سفیر ایران نزد سازمان ملل ادامه داد: در حالی که منطقه ما مستعد بلایای مختلفی مانند زلزله، خشکسالی، گرد و غبار، طوفان شن و همچنین سیل است که منابع را تحلیل میبرد، جمهوری اسلامی ایران به شدت از بار اضافی که این تحریمهای غیرقانونی بر آن وارد میکنند آسیب دیده است.
وی در پایان تاکید کرد: علاوه بر چالشهای فوق، منطقه غرب آسیا، از چالشهای زیستمحیطی مختلفی از جمله تغییر اقلیم، بیابانزایی، طوفان شن و گرد و غبار، کمبود آب و از دست دادن تنوع زیستی رنج میبرد. رسیدگی به چنین مشکلاتی مستلزم همکاری قوی منطقهای و جهانی است. بهمنظور مقابله با چنین چالشهایی، مایلم به اطلاع برسانم که جمهوری اسلامی ایران به همراه آژانسهای تخصصی مربوطه سازمان ملل متحد، کنفرانس بینالمللی مبارزه با طوفانهای شن و گرد و غبار را در سال ۲۰۲۳ برگزار خواهد کرد.
باشگاه خبرنگاران جوان سیاسی سیاست خارجی
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: سازمان ملل تحریم های ایران جمهوری اسلامی ایران کمک های بشردوستانه سازمان ملل متحد بین المللی گرد و غبار تحریم ها چالش ها کشور ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۵۰۷۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گزارش جالب دویچهوله؛ روش های دور زدن تحریم ها ازسوی ایران و روسیه | چین در ظاهر هیچ نفتی از ایران وارد نمیکند؛ در عوض...
به گزارش همشهری آنلاین، دویچهوله در تحلیلی که به ارزیابی تحریمهای غرب اختصاص داشت، نوشت: ایران ۴۰ سال است که با تحریمهای غرب زندگی میکند اما هرگز سرعت تحریم شدنش به اندازه روسیه نبوده است. ایران میداند، چین میداند و ظاهراً دولت آمریکا هم میداند مبنی بر اینکه با وجود تحریمهای موجود علیه صنعت نفت جمهوری اسلامی، نفت ایران با حجم بیسابقه به چین ارسال میشود. خاویر بلاس، ستوننویسی که مباحث مرتبط با انرژی و کالاها را برای بلومبرگ پوشش میدهد، اخیراً توضیح داد که چگونه نفت ایران به چین میرسد. اگر دولت چین را باور دارید، این کشور هیچ نفتی از ایران وارد نمیکند؛ صفر. حتی یک بشکه. در عوض، مقدار زیادی نفت خام از مالزی وارد میکند. به حدی که طبق دادههای رسمی گمرک چین، این کشور به نوعی بیش از دو برابر بیشتر از تولید واقعی مالزی از آن کشور نفت میخرد.
با تغییر نام نفت ایران، مالزی در سال گذشته پس از عربستان، روسیه و عراق به چهارمین تامینکننده بزرگ نفت خارجی چین تبدیل شد. سالهاست که ایران از امارات به عنوان مرکز دور زدن تحریمها استفاده کرده است. دبی، یکی از هفت امارت امارات، دروازه ورود کالاهای ممنوعه غیر از نفت به ایران است. تهران مدتهاست که زنجیرههای تامین خود را تغییر داده تا تقریبا همه چیزهایی که توسط آمریکا یا اتحادیه اروپا تحریم شده، به دست آید.
پس از تحریمهای غرب، روسیه مجبور شد مسیرهای تجاری مشابهی ایجاد کند تا از تامین پایدار کالاهای حیاتی برای اقتصاد خود اطمینان حاصل کند. جمهوریهای شوروی سابق در آسیای مرکزی برای دور زدن تحریمها ایدهآل بودهاند، زیرا کشورهایی مانند قزاقستان یا قرقیزستان بخشی از اتحادیه گمرکی با مسکو هستند. علاوهبر این، فواصل بسیار زیاد، کنترل تحریمها را عملاً غیرممکن میکند؛ قزاقستان به تنهائی بیش از ۷۵۰۰ کیلومتر با روسیه مرز مشترک دارد.
بهعنوان مثال، بهدلیل استراتژی تحریمهای روسیه، ارمنستان شاهد افزایش تقریباً ۱۰۰۰درصدی واردات خودروها و قطعات آلمانی در سال گذشته بود. بر اساس آخرین دادههای ارائهشده توسط پایگاه داده جهانی ردیابی تحریمها، روسیه تحریمشدهترین کشور جهان است. با این حال، اقتصاد روسیه سال گذشته رشد قابلتوجهی معادل ۳.۶درصد را تجربه کرد و به گفته وزیر دارایی، کرملین انتظار دارد که نرخ رشد در سال ۲۰۲۴ «در همان سطح» باقی بماند. صندوق بینالمللی پول پیشبینیهای رشد روسها را تایید میکند و نرخ رشد تولید ناخالص داخلی را ۳.۲درصد تعیین میکند.
تحریمهای مالی، دسترسی بانکهای روسیه به بازارهای مالی بینالمللی را محدود و آنها را از سیستم بانکی مهم و حیاتیِ سوئیفت (SWIFT) که عامل انجام اکثر نقلوانتقالات بینالمللی پول و اوراق بهادار است، خارج کردهاند. علاوهبر این، بانک مرکزی روسیه از دسترسی به ذخایر هنگفت خود که در کشورهای G۷ قرار دارد، محروم شده است. نکته قابلتوجه این است که تنها تحریمهایی که توسط شورای امنیت سازمان اعمال میشوند از نظر قانونی برای همه کشورهای جهان الزامآور هستند. در واقع چند کشور مانند هند، برزیل و چین وجود دارند که به این تحریمها پایبند نبودهاند.
با وجود عدمقابلیت اجرای کامل تحریمها توسط غرب، چرا این کشورها همچنان به اعمال آنها ادامه میدهند؟ به گفته کریستین فون سوست، کارشناس تحریمها در مؤسسه آلمان برای مطالعات جهانی و منطقهای، «اگر هیچ تحریمی اعمال نمیشد، تقریباً مانند حمایت ضمنی بود، یا انگار کسی به حمله روسیه پاسخ نمیدهد.»
واشنگتن قصد دارد چند بانک چینی را هدف قرار دهد تا از اعمال تحریمهای غرب اطمینان حاصل کند. دولت جو بایدن، میخواهد پکن را از سیستم مالی جهانی کنار بگذارد تا جریان تامین مالی ماشینآلات جنگی روسیه را متوقف کند.
در اتحادیه اروپا، ژانویه سال گذشته فردی به نام دیوید اوسالیوان، فرستاده ویژه تحریمها از ایرلند، برای مشارکت در تلاشهای دیپلماتیک به منظور اجرای رژیم تحریمهای این اتحادیه، منصوب شد. وظیفه او همچنین این است که برای مثال به کشورهای همسایه روسیه سفر کند و دولتهای آنجا را متقاعد کند که تحریمها را با جدیت بیشتری اجرا کنند. مشکل کلی این است که هم روسیه و هم ایران، راههایی برای دور زدن تحریمها دارند.